Epitafium Jana Borka z Trzcieńca (zm. 1403) kasztelana wiślickiego nieokreślony malarz krakowski

Opis

• Nr inwentarzowy: MK 03357
• Sygnatura : MK 3357
• Tytuł/nazwa : Epitafium Jana Borka z Trzcieńca (zm. 1403) kasztelana wiślickiego nieokreślony malarz krakowski
• Miejsce : l. 20. XVI w.
• Opis : Obraz przedstawia fundatora klęczącego przed Matką Boską z Dzieciątkiem, w towarzystwie św. Doroty. Scena rozgrywa się na ziemi skąpo porośniętej zieloną roślinnością, przed ceglanym murem z odpadającym, szaro-brunatnym tynkiem, poprzecznym względem osi pola obrazowego, przedstawionym w lewej części pola, obniżającym się schodkowo od osi ku prawej jego części, gdzie na tle niewielkiej górki obrośniętej trawą, z wyrastającym z niej srebrnym drzewem o zielonej, liściastej koronie, przedstawionej w górnej części obrazu, zasiada Matka Boska z Dzieciątkiem. Maria zwrócona twarzą i sylwetką w trzech czwartych w lewo, ubrana w różową suknię z rękawami sięgającymi łokci pod którymi szerokie, białe rękawy spodniej koszuli zakończone wąskimi mankietami, przepasana ciemnobłękitnym płaszczem ze złotym podbiciem zasłaniającym dolną część jej sylwetki. Twarz rumiana, oczy niebieskie, włosy w kolorze blond, długie, proste, nakryte białym rańtuchem spływającym na ramiona. Maria podtrzymuje rękami nogi Dzieciątka Jezus, stojącego na jej udach, zwróconego ku fundatorowi w trzech czwartych w prawo, trzymającego się Matki lewą ręką, prawą błogosławiącego. Jego twarz pulchna, oczy niebieskie, włosy w kolorze blond. Fundator przedstawiony w pozycji klęczącej, zwrócony twarzą i sylwetką prawym profilem, ubrany w długie szaty w kolorze ceglastym, z szerokimi rękawami i białym paskiem przy którym na sznurku złoty nóż. Sylwetka lekko pochylona do przodu, ręce złożone, wyciągnięte ku Maryi i Dzieciątku, twarz z długą, brązową brodą, oczy brązowe, na głowie długie, brązowe włosy, nakryte ceglastą czapką z wywiniętym rondem. Między mężczyzną a grupą Maryi i Dzieciątka powiewa biała banderola z inskrypcją majuskułą: „MISERERE MEI DEUS”. Na lewo od fundatora stojąca postać św. Doroty zwróconej twarzą i sylwetką w trzech czwartych w prawo, trzymającej na jego głowie dłoń. Święta ubrana w zieloną suknię z półowalnym dekoltem obszytym czarną lamówką, w którym widoczna półprzezroczysta, plisowana koszula z kołnierzykiem. Rękawy wąskie, spódnica plisowana, przykryta purpurowym płaszczem ze złotym podbiciem, opadającym z lewego barku na plecy, wokół sylwetki, z drugą połą przewieszoną przez lewe ramię. Twarz świętej rumiana, oczy brązowe, na brązowych, prostych włosach sięgających ramion czerwony czepiec ze złotym diademem nad czołem, zdobionym rzędem białych pereł i złotymi liliami. W prawej, opuszczonej ręce koszyk w kolorze ochry z pąkami różowych kwiatów. Nad głowami postaci świętej, Maryi i Dzieciątka złote obręcze aureoli. W lewym górnym narożu pola obrazowego turniejowa, ciemnoturkusowo- czerwona tarcza herbowa z godłem herbu Wąż, zwieńczona klejnotem w postaci przyłbicy z zielonym wężem. W tle, przy prawej krawędzi pola obrazowego, za murem pejzaż z ujęciem wodnym przez które przerzucony arkadowy most wiodący do szarego miasta położonego u podnóża szarych, wysokich gór. Powyżej błękitne, zachmurzone niebo. Wokół przedstawienia na białym polu napis majuskułą: „ HIC IACET MAGCUS · DOMUS IOANES · BOREK · HAERES DE / THCZENYEC CASTELLANUS WISLICI / ENSIS QUI OBYT DIE S · VALENTINI ANO DOMINI / MCCCCIII ORETUR PRO EO”.
• Liczba/objętość : 1
• Materiał i technika wykonania: deska tempera ; olej ; malarstwo olejne na desce
• Opis formalny : Obraz malowany temperą albo farbami olejnymi na desce z drewna lipowego.
• Wymiary : 74 x 120,5 cm
• Proweniencja: stary zasób